Eko-trendy w budownictwie miejsc parkingowych

Ekologiczne innowacje w ostatnich latach coraz bardziej przenikają branżę deweloperską. Z każdym rokiem przybywa nowo powstających inwestycji tworzonych zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju. Coraz częściej już na początkowym etapie projektowania należy uwzględnić rozwiązania, które mają niwelować negatywny wpływ przyszłej inwestycji deweloperskiej na środowisko. Opisane trendy już są widoczne wśród deweloperów, wielu z nich korzysta z ekologicznych rozwiązań jeszcze przed wprowadzeniem przepisów, które będą nakładały taki obowiązek.

 

Szerokie ustawodawstwo Unii Europejskiej wspiera te trendy i ma duży wpływ na kształtowanie się krajowych przepisów odnoszących się do przyjaznych środowisku uregulowań.

 

Obowiązek budowy stacji ładowania samochodów elektrycznych

Aktualne uregulowania sprzyjające eko-trendom związanym z budową miejsc parkingowych reguluje ustawa z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobliności i paliwach alternatywnych, implementująca unijną dyrektywę w sprawie charakterystyki energetycznej budynków, zwaną potocznie dyrektywą energetyczną.

 

Głównym celem ustawy jest wprowadzenie obowiązku instalowania punktów ładowania dla pojazdów elektrycznych w obrębie stanowisk postojowych przy budynkach niemieszkalnych i mieszkalnych wielorodzinnych.

 

W obecnym stanie prawnym, dla istniejących już inwestycji, które mają więcej niż 10 miejsc postojowych, ustawa nakłada następujące wymogi:

 

1) Budynki niemieszkalne: instalacja co najmniej 1 punktu ładowania oraz kanałów na przewody i kable elektryczne, które umożliwią w przyszłości zainstalowanie co najmniej 1 punktu ładowania na każde 5 stanowisk postojowych,

 

2) Budynki mieszkalne: zaprojektowanie kanałów na przewody i kable elektryczne, które umożliwią zainstalowanie punktów ładowania na każdym stanowisku postojowym.

 

Sytuacja związana z ekologicznymi uregulowaniami jest jednak bardzo dynamiczna. W marcu 2023 r. Parlament Europejski przyjął nowelizację dyrektywy energetycznej, której głównym celem jest obniżenie emisji gazów cieplarnianych i zmniejszenie zużycia energii.Regulacja prawna przewidziana w tej dyrektywie wymaga implementacji do polskiego porządku prawnego, która powinna nastąpić w ciągu 24 miesięcy od daty wejścia w życie zmian dyrektywy. Konkretna data nie jest jednak jeszcze znana, bowiem nowelizacja dyrektywy energetycznej nie weszła jeszcze w życie i oczekuje na publikację w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Mimo to zmiany te są już przesądzone i ich wejście w życie jest kwestią wcale nieodległej przyszłości.

 

Zmiany dyrektywy energetycznejprzewidują m.in. obowiązek tworzenia począwszy od 2028 roku budynków zeroemisyjnych. Dotyczą również zakresu stosowania opisywanego wymogu elektromobliności, bowiem nowelizacja dyrektywy rozszerzyła katalog budynków, w których zostanie wprowadzony obowiązek instalacji punktów ładowania oraz zwiększyła ich wymaganą liczbę.

 

Po wejściu w życie zasad wyrażonych w powyższej dyrektywie, wskutek jej implementacji w polskim porządku prawnym uregulowaniate przedstawiać się będą w następujący sposób:

 

a) Nowe budynku biurowe, jeśli inwestycja ma więcej niż 5 miejsc parkingowych: instalacja co najmniej 1 punktu ładowania na każde 2 miejsca parkingowe,

 

b) Nowe budynki niemieszkalne (niebędące budynkami biurowymi), jeśli inwestycja ma więcej niż 5 miejsc parkingowych: instalacja co najmniej 1 punktu ładowania na każde 5 miejsc parkingowych oraz wbudowanego okablowania dla każdego miejsca parkingowego,

 

c) Budynki niemieszkalne (istniejące i nowe), jeśli inwestycja ma więcej niż 20 miejsc parkingowych: najpóźniej do dnia 1 stycznia 2027 r. wymagana instalacja co najmniej 1 punktu ładowania na każde 10 miejsc parkingowych,

 

d) Budynki będące własnością organów publicznych lub przez nie zajmowane: najpóźniej do dnia 1 stycznia 2033 r. wymagana instalacja wbudowanego okablowania, które w przyszłości umożliwi zainstalowanie punktów ładowania dla co najmniej 1 na każde 2 miejsca parkingowe,

 

e) Nowe budynki mieszkalne: wymagana instalacja co najmniej 1 punktu ładowania na wszystkie miejsca parkingowe oraz wbudowanego okablowania na wszystkich miejscach parkingowych, w celu umożliwienia zainstalowania na późniejszym etapie punktów ładowania. Data wprowadzenia tego obowiązku zostanie ustalona przez krajowego ustawodawcę.

 

Wbudowane okablowanie ma być zwymiarowane w taki sposób, aby umożliwić jednoczesne korzystanie z przewidywanej liczby punktów ładowania na wszystkich miejscach parkingowych w obrębie danej inwestycji.

 

Ponadto nowo powstałe punkty ładowania mają umożliwić inteligentne ładowanie, a w wybranych przypadkach ładowanie dwukierunkowe.

 

Wskazane powyżej zasady będą obowiązujące z momentem ich implementacji do polskiego porządku prawnego, bowiem dyrektywa nie wywołuje bezpośredniego skutku.

 

Należy się spodziewać, iż nowelizacja zostanie dokonana poprzez zmianę ustawy o elektromobliności i paliwach alternatywnych, modyfikując regulację obowiązujące w chwili obecnej, wskazane na początku niniejszego artykułu. Prace legislacyjne w tym zakresie nie zostały jednak jeszcze rozpoczęte.

 

Miejsca postojowe dla rowerów

Co również istotne – nowelizacja dyrektywy energetycznej wprowadza wymogi dotyczące miejsc postojowych dla rowerów i tak:

 

1) Budynki niemieszkalne (niebędące budynkami biurowymi): 1 miejsce parkingowe dla rowerów odpowiadające co najmniej 15% całkowitej pojemności użytkowej budynków niemieszkalnych, z uwzględnieniem miejsca potrzebnego również na rowery o większych wymiarach niż standardowe.

 

2) Budynki biurowe: muszą posiadać co najmniej 1 miejsce postojowe dla rowerów,

 

3) Nowe budynki mieszkalne: muszą posiadać co najmniej 2 miejsca postojowe dla rowerów na każdy lokal mieszkalny.

 

W tej kwestii wprowadzono jednak wyjątek w postaci możliwości dostosowania wymaganej liczby miejsc parkingowych dla rowerów do określonych kategorii budynków niemieszkalnych, w których rowery są zazwyczaj w mniejszym stopniu wykorzystywane jako środek transportu.

 

Minimalna liczba miejsc postojowych

Nie tylko w ustawodawstwie europejskimpojawia się coraz więcej regulacji odnoszących się do wymaganej liczby miejsc parkingowych. Potrzeba doregulowania tej kwestii pojawia się także w naszym porządku krajowym. Wyrazem tego jest projekt ustawy deregulacyjnej, nad którą aktualnie trwają pracę w Sejmie i Senacie. Ustawa przewiduje m.in. wprowadzenie obowiązkowej minimalnej liczby miejsc postojowych dla budynków realizowanych w trybie przewidzianym w ustawie o ułatwieniach w przygotowaniu i realizacji inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących (zwanej potocznie lex deweloper). Regulacje te nie mają jednak na celu niwelowania negatywnych skutków budownictwa mieszkaniowego dla środowiska. Ich celem jest wprowadzenie mechanizmów zapewniających odpowiednią przestrzeń do parkowania dla przyszłych mieszkańców planowanej zabudowy.

 

W dotychczasowym stanie prawnym normy dotyczące wskaźnika miejsc parkingowych mogły być ustalane w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego przez rady gmin, które przy wydawaniu decyzji kierowały się przede wszystkim swoją uznaniowością. Pomimo planowanej zmiany legislacyjnej, nie zostanie to zmienione, bowiem omawiany limit minimalnej liczby miejsc postojowych dotyczyć będzie jedynie uchwał rady gminy o ustaleniu lokalizacji inwestycji mieszkaniowej.

 

Po wprowadzeniu zmian zostanie ustanowiony obowiązek ustalania przez gminy w treści uchwały postanowień dotyczących miejsc postojowych w liczbie co najmniej 1,5-krotności liczby mieszkań przewidzianych do wybudowania w ramach konkretnej inwestycji mieszkaniowej, natomiast w zabudowie śródmiejskiej limit ten będzie mniejszy i wynosić ma 1 miejsce postojowe na 1 mieszkanie.

 

Analizując lokalne uwarunkowania dotyczące polityki w zakresie miejsc postojowych dostrzec można, że problem ustalania minimalnej liczby miejsc postojowych dotyka głównie dużych miast. Jednocześnie praktyka lokalnych władz w tym zakresie jest diametralnie różna. Warszawa jest miastem, w którym dostrzega się, że zabudowa śródmiejska z uwagi na ograniczoną przestrzeń musi być realizowana bez ustalania restrykcyjnych wymogów co do minimalnej liczby miejsc postojowych. Z kolei w Poznaniu lokalne władze duży nacisk kładą na zapewnienie odpowiedniego „normatywu parkingowego”, wprowadzając sztywne uregulowania w tym zakresie w dokumentach planistycznych. Niezależnie zatem od regulacji prawnej w zakresie wymaganej liczby i charakteru miejsc postojowych, planując inwestycję deweloperską należy zwracać uwagę także na lokalne przepisy prawa miejscowego, które często ingerują w swobodę inwestora co do liczby miejsc postojowych koniecznych do wybudowania w ramach planowanej inwestycji.

 

Autor:

Magdalena Liberska

Magdalena Stępień

Kontakt do specjalisty

Jacek Łubecki

radca prawny

skontaktuj się

Czytaj także:

2024-03-14 08:48:13

Poznań: Umowy partycypacyjne po nowemu

Niedawno w Poznaniu Prezydent Miasta wydał Zarządzenie nr 103/2024/P , które opisuje procedurę postępowania przy zawieraniu tzw. umów partycypacyjnych . Istotą tego rodzaju...

 

komentarze (0)

czytaj więcej

2024-02-28 12:55:52

Zbycie udziałów w spółce z o.o.

Decyzja wspólnika o zbyciu udziałów w spółce z o.o. może być podyktowana wieloma czynnikami. Nierzadko wspólnik może chcieć wyjść ze spółki, w ramach...

 

komentarze (0)

czytaj więcej